انتظار

سلام 

مادرجان …مدتی است دلم هوای گرفتن دستهایت را می کند و من بی نصیب از گرمای وجودشان هستم .کاش بودی مادر   کاش بودی تا غم از دلم می رباییدی و من را به آرامش می رساندی چقدر حسرت نداشتنت را می خورم مادر 

فرشته آسمانی هیچ کس نمی تواند جای تو را در این هیاهو بگیرد مادر کسی مثل تو راستگو تر و مهربانتر نیست 

مادر دنیای بعد از تو خیلی نامردی کرده انگار تو بهش میگفتی مرد باش .دنیا خیلی بی رحم شده .کاش بودی

دلم دنیای مادرانه می خواهد .مادری عین خودت کاش از خدا مرخصی میگرفتی و می آمدی پیشم .اصلا تو نمی تونی مرخصی بگیری میشه مثل دوران ابتدائی بیایی و اجازه من را از خدا بگیری و ببری پیش خودت …دلم خیلی برایت تنگ شده مادر مادر مادر مادر

سلام پدرجان 

امروز چهارم رمضان 1443 هجری قمری سحر گاه امروز دلم برایت گرفت پدر جان یادت هست همیشه بلند می شدیم و با هم سحر می کردیم و صدای مناجات تو خانه را نورانی می کرد .پدر عزیزم بعد از تو اون خونه دیگه بوی خانه نمی دهد یعنی ما طاقت اینکه اونجا بمانیم را نداشتیم …..روزه های بعد از تو دیگه نه افطارش می چسبید نه سحرش و من فقط بر طبق عادت بلند می شوم تا از برکات سحر فیض ببرم …

بابا جان کاش میموندی و حال منو خوب میکردی خیلی تنهام خیلی التماس دعای فراوان

……#دلتنگی 

چقد این روزها و شب ها دلگیره پدر جان دیشب خیلی هواتو کرده بودم یعنی میشه دلتنگی من تلپاتی دلتنگی تو باشه ….یعنی میشه تلپاتی دیشب ما هم مصداق اینکه دل به دل راه داره باشه نمیدونی پدر جان دیشب چقد دلم برات تنگ شده بود دیشب معنای واقعی یتیم بودن را فهمیدم وقتی دلت پدرت را بخواهد و دلتنگ سخنان پدرت بشوی ولی اون نباشد و بغض لعنتی تو خونه دیگران نتونه بشکنه پدر دیگه اجازه گریه کردن را هم ندارم فقط بغض میکنم آخه بعد از شما و مادر دیگه آواره خونه این و آن شدم فقط دلتنگی هایم را بغض می کنم آخر هم می دانم همش غده میشن تو گلوم ….

کاش بودی تا عقده هایم را با تو خالی می کردم .

یادت بخیر پدر جان چقد دلم برای مناجات خوانی ماه رمضانت تنگ شده برای ذکر علی گویانت راستی یادته همیشه سوره قدر را زمزمه می کردی چقد دلم برا یس خواندنت تنگ شده پدر …

پدر این حجم از دلتنگی را چطور به دوش بکشم وقتی تو نیستی….

امروز 1401/2/4 مصادف با 22 رمضان 

دلتنگی من هر روز شدیدتر از دیروز می شود برای پدری مهربان و خوش سخن و خوش خنده خودم ، از روزی که رفت مهربونی را در چهره هیچ کس ندیده ام اونقدر تشنه محبت شده ام که با هر محبتی هم گول نمی خورم چون هیچکدام از محبتها بوی محبت او را نمی دهد چقد دلتنگم .چقدر این روزها که همه از مولایم امام علی (علیه السلام) از غربت و مظبلومیت او می گویند دلتنگ مناجاتهای پدرم در مورد امام علی می گفت چقدر دلتنگ مناجات خوانی تو هستم پدر کاش بودی تا یه بار دیگه مناجات سحرت را می شنیدم …..یادت بخیر پدر مهربانم یادت تا ابد گرامی

….#دلتنگی

چقد این روزای بهاری دلم هوایت را کرده ..نیستی ببینی چه حالی دارم وقتی دنیا رو سرم خراب میشه و نمیبینمت که آرام شوم ..پدر اینجا هوای همه ما خراب است نمیدانم از آسمان ابری است یا از هوای خراب روزگار ….تو که نیستی دلم  به چیزی خوش نیست از روزی که رفتی آرام نمیشوم کاش بودی …

مادر …..کاش تصویرت نفس می کشید ….وقتی به رفتن بی صدایت فکر می کنم  بغض لعنتی خفه ام می کند مادر جان چقد سخت است دختر بی مادر ..دختر بی مادر را کسی نمی فهمد تنها کسی که مرا برای خودم می خواست تو بودی تنها کسی که باور داشت تو بودی عزیز تر از جانم ای کسی که خدا مثل او در روی زمین نیافرید مادرم ….درسته مرگ ما را از هم جدا کرد ولی فقط جسم را جدا کرد من و تو از هم جدا نمی شویم….چقد دلم با هات حرف داره مادر …چقد دلم برایت تنگ شده کاش بودی ..

مادر جان برایم دعا کن دعا کن  که محتاج دعای مهربانانه ی تو هستم ..ممن همچنان به دعاهای تو محتاجم مادر ….

امیدوارم به حق ماه رمضان اونجا در آرامش باشی فدای تو 

سلام مادر 

امروز پنجشنبه 25 فروردین 

دیشب دلم برات خیلی تنگ شده بود داشتم کتابهایم را جستجو می کردم ناگهان عکست را دیدم (مادر گوشیم را بسرقت برده اند و از اون روز تا حالا عکسهایت را ندیدم ) وقتی عکست را دیدم ناگهان بهم ریختم مادر خیلی سخته که حرف نمیزنی کاش بیای و من را هم ببری چقد دلم برایت تنگ شده .چقد باهات حرف دارم . چقد دلم شکسته این روزا .مادر هر کی از راه میرسه میاد و حالم را خراب می کند کاش می فهمیدند کسی که مادر ندارد دلش خود به خود می شکند نمی دانند مادر …خیلی سخته دختر مادر نداشته باشد….

چه حس عجیبی است در رمضان 1401 !!

رمضان امسال با بقیه ماههای رمضان دیگر فرق می کند انگار همه خسته اند !!خسته از چی ؟؟

خسته از یک کاری که هنوز به سرانجام نرسید !؟ 

چطور بگویم یا شاید هم خسته از انتظار کسی که در این ماه رمضان میتوانست با اونها هم سفره شود……

چندین سال است که ما در شب های قدر در دعای جوشن کبیر در دعای افتتاح از دولتی حرف می زنیم که می تواند خیلی از این خسته گی هایمان را از بین ببرد ولی چندین سال است که انتظار آمدن اون یک نفر ما را از خیلی چیزها بی حوصله و خسته کرده کاش این رمضان و این شبهای قدر شما …آغا جان شما مهمان ما باشی تا شاید اندوه این جامعه اسف بار و شیوع بیماریهای جان فرسا از بین برود و امید رفته دلهای عاشق به سوی آنها برگردد…..امروز اولین روز ماه مبارک رمضان هست و من با امید بخشیدگی  لباس مهمانی می پوشم و به مهمانی بهترین میزبان هستی روانه می شود امیدوارم که خالق مرا بپذیرد و بخشیده شود ….

اللهم عجل لولیک الفرج الهی آمین

امروز چهارشنبه مصادف با 1401/1/31 فروردین و 18 رمضان سال 1443/9/18 

امروز دلم خیلی گرفته گویی الهام شده که شبهای قدر نزدیکه و من غرق در مسائلی شدم که از همه چیز جا مانده ام امروز حالم گرفته چون آماده نیستم کاش دلم پاک بود ، کاش می توانستم خودم را برا شبهای قدر آماده کنم و به فکر این شبها بودم ….چقدر دلشکسته ام چقدر تنهایم و از همه چیر خسته …کاش خدا کاری کند برای دلم برای طوفانی که در دلم ناآرام است ….آیا در این شبها من بخشیده می شوم؟ آیا فرصت دیگری گیرم می اید تا بتوانم حلیمه قبل بشوم یا نه ؟؟؟ یا نه بر می گردم به همان روزها …همان روزهایی که در تاریکی ظلمات دست و پنجه می زدم و کسی نبود  جز ندای خدایی که از قبل می شناختم …

کاش در اين رمضان لايق ديدار شوم

سحري با نظر لطف تو بيدار شوم

کاش منت بگذاري به سرم مهدي جان

تا که همسفره تو لحظه افطار شوم

آمد رمضان هست دعا را اثری

دارد دل من شور و نوای دگری

ما بنده عاصی و گنهكار توییم

ای داور بخشنده بما كن نظری

رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا

ماه عفو و گذشت و غفــران است

رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا

 بهــر گــم گـشتگان حـیــران است

رمضان ماه مناجات و دعا

 رمضان پر بود از شور و صفا

ماه خالص شدن از کبر و ریا

رمضان ماه رسیدن به خدا

رمضان شهر عشق و عرفان است

رمضان بحر فیض و احسان است

رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن

گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است

چه شود ای گل نرگس، با تو دیدار کنم

جان و اهل و هستی ام، بر تو گرفتار کنم

روزه ی هجر تو از پای بینداخت مرا

کی شود با رطب وصل تو افطار کنم

شاعر:علی احمد نکوئی

آفات نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟

آفات نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد.از جمله کسانی که در این مورد جواب دادند حجت الاسلام و المسلمین علی رضا پناهیان، در کتاب «انتظار عامیانه عالمانه عارفانه» در این‌باره گفته است:

«یکی از آثار سوء نگاه عامیانه به موضوع منجی و مهدویت، عدم اشاعه فرهنگ اصیل انتظار در جهان بشریت است. وقتی ما سطحی نگاه کردیم، و تئوری‌های حکومت آقا امام زمان(ع) را به صورت علمی بیان نکردیم و تحلیلی عالمانه از موضوع مهدویت و منجی ارائه ندادیم، کم‌کم این موضوع به یک امر خیالی و یا خرافی تبدیل شده و مانند یک سدّ بزرگ سبب می‌شود که نتوانیم فرهنگ اصیل انتظار را، به ویژه در میان نخبگان، اشاعه دهیم و ذهن‌ها را به صورت دقیق متوجه این موضوع کنیم. در چنین شرایطی، خیلی‌ها موضوع منجی و مهدویت را به دلیل غیرعقلانی بودن، نخواهند پذیرفت. اندیشمندان و فرهیختگان، مهدویت را امری موهوم و به دور از عقلانیت تلقی خواهند کرد و ترویج انتظار، به محافل مذهبی و مساجد محدود شده و دین و دنیا همچنان از یکدیگر جدا خواهند ماند.(…)
یکی دیگر از آثار سوء این نگاه عامیانه، بستری است که برای انحراف و بهره‌برداری دشمنان از موضوع مهدویت ایجاد می‌شود. در بستر این “نگاه عامیانه به مفهوم منجی"، خیلی‌ها احساس می‌کنند با چند تا ظاهرسازی ساده می‌توانند خودشان را همان منجی یا مرتبط با او معرفی کنند. کم نیستند انواع ادعاهای دروغین ارتباط با منجی که هر از گاهی خبری از آنها به گوش می‌رسد. پدیده “بهائیت” را هم باید از جنس همین مشکلات قلمداد کرد. در روایات هم این مطلب آمده است که در عصر ظهور، پرچم‌های انحرافی زیادی که ادعا می‌کنند “منجی” هستند، برافراشته می‌شوند. این انحراف‌ها در چه بستری پدید می‌آید و رونق می‌گیرد؟ آیا غیر از این است که نگاه عامیانه به موضوع منجی، بستر رواج چنین انحرافاتی است؟ نگاه عامیانه، علاوه بر اینکه می‌تواند بستری برای بهره‌برداری دشمنان فراهم کند، می‌تواند زمینه‌ای برای انحراف دوستان نیز پدید بیاورد. یکی از انحراف‌هایی که ممکن است در بحث منجی و مهدویت به وجود بیاید، این است که مردم را صرفاً بر روی بحث رابطه عاطفی شخصی با امام زمان(ع) متمرکز کنند. این رابطه عاطفی خوب است و باید بیشتر هم بشود، که البته با افزایش معرفت و دقت در انجام وظایف الهی، رابطه عاطفی بیشتر هم خواهد شد، ولی صرفاً توجه دادن به این رابطه عاطفی و تمام آرمان منتظران را یک دیدار مخفیانه و رسیدن به خدمت حضرت قرار دادن، بدون توجه به لوازم و حقایق اجتماعی آن، بستر یک انحراف است؛ انحرافی که می‌تواند از درونش بسیاری از ضدیت‌ها با مرام امام زمان(ع)، که همان اسلام ناب است، بیرون بیاید.
سومین اثر منفی نگاه عامیانه، “رخوتی” است که در میان منتظران ایجاد می‌کند. به عبارت دیگر، نگاه عامیانه عامل ترک وظایف و نشناختن آنها توسط منتظران خواهد شد. این خیلی بد است که ما به عنوان یک منتظر هر وقت به یاد امام زمان(ع) می‌افتیم، آهی بکشیم و بگوییم: “ان‌شاءالله آقا بیاید” و بعد دوباره به زندگی پُر اشتباه خود ادامه بدهیم. این یک آفت و آسیب است که منتظر بودن ما، در زندگی ما هیچ تغییری ایجاد نکند. طبیعتاً وقتی به موضوع انتظار، سطحی نگاه کنیم، نمی‌توانیم تکالیف مُنبعث از آن را برای خود استخراج کنیم و در وجود خود بعثتی بیابیم و مسئولیتی احساس کنیم. و در نهایت، بدترین اثر منفی نگاه عامیانه، تأثیری است که ممکن است در عاقبت به خیری منتظران داشته باشد. به عبارت دیگر، ممکن است منتظرانی که عامیانه به ظهور موضوع منجی و مهدویت نگاه می‌کنند، بعد از ظهور، جزو دشمنان امام زمان(ع) قرار بگیرند. کما اینکه در روایات هم به این مطلب تصریح شده است که بعضی‌ها در برابر آن حضرت می‌ایستند و می‌گویند: “ایشان امام زمان نیست، ایشان نمی‌تواند فرزند پیغمبر باشد” در حالی که قبلاً به نوعی انتظار حضرت را می‌کشیدند».

نکاتی در مورد آفت های ظهور از زبان حجت الاسلام جواد جعفری
 
 

(پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه)_ یکی از آفت‌های فرهنگ انتظار عجله است. عجله طلب ظهور قبل از رسیدن وقت آن است که در اصطلاح به آن استعجال ظهور هم گفته می شود. در فرهنگ صحیح مهدویت انسان منتظر، همیشه ظهور امام غائبش را از خدا می‌خواهد و برای تعجیل در امر فرج امام زمان(عج) دعا می‌کند. امّا هیچ وقت عجله نمی‌کند؛ چراکه به دنبال شتاب زدگی در انسان منتظر روحیه ناامیدی به وجود می آید و از طرفی انسان آرامش و صبوری خود را از دست می دهد و حالت تسلیم بودنش به شکایت و گله‌مندی تبدیل می شود.
به گزارش شفقنا به نقل از شبستان منشأ استعجال ظهور این است که فرد عجول نمی‌داند ظهور از سنت‌های الهی است و مثل همه سنت‌ها باید بعد از به وجود آمدن همه شرایط و زمینه‌ها انجام ‌گیرد.
حجت السلام دکتر جواد جعفری، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در این باره پاسخ می دهد؛

استعجال در فرج امام عصر(ع) صحت دارد؟
دو نکته در رابطه با بحث فرج داریم. یکی بحث استعجال است و دیگری تعجیل که هر دو از زبان ائمه صادر شده است، استعجال امر پسندیده ای نیست و انسان نباید در کاری عجله کند. در روایات آمده که ائمه فرمودند: کسانی که اهل استعجال هستند، هلاک و گمراه می شوند. نباید در امر فرج امام استعجال داشت.
اما توقیعی در این موضوع از امام زمان(ع) صادر شده که حضرت فرمودند: دعا بسیار کنید تا در فرج تعجیل شود. یا امام در توقیع دیگری فرمودند: اگر شیعیان ما در اینکه به تعهداتشان عمل کنند،‌ اجتماع قلبی داشته باشند، موجب تعجیل در دیدار ما می شود.
در عین حال که ائمه استعجال را نهی کردند ولی تعجیل را سفارش کردند که باید به دنبالش بود، بنابراین کسانی که می گویند از استعجال این استفاده می شود که نباید کاری کنیم و فقط منتظر باشیم تا ظهور خودش تحقق یپدا کند، غلط است؛ چراکه معنای استعجال این است که انسان کارهای غیرمنطقی کند که تاثیری در ظهور ندارد.
این کارها که نشات گرفته از عجله است، استعجال نامیده می شود و آفت است. مانند تطبیق های غیرعلمی در مورد ظهور، اینها از مصادیق استعجال است. زیرا به مردم امید دروغین می دهیم که اگر اتفاق نیفتد، مردم دچار شک می شوند، یا بی صبری های زیاد در مورد ظهور که باعث اعتراض به خدا و امام می شود که چرا نمی آیی. اینها باعث آسیب می شود و استعجال است.
یا قیام های کوری که صورت می گیرد، افرادی فکر می کنند قیام باعث ظهور می شود. این کارهای ناپخته و غیرمنطقی را استعجال می گویند که در روایات نهی شده است. در مقابل تعجیل را داریم که انسان کارشناسی کند و ببیند چه کارهایی در ظهور موثر است. آنها را انجام دهد تا ظهور سریع تر اتفاق بیفتد. مانند کارهای دسته جمعی. امام صادق(ع) فرمودند: شما اگر دعای دسته جمعی کنید، امام زودتر می آیند.
بنابراین با دو دسته رفتار مواجه هستیم. یکی رفتارهای غیرمنطقی که استعجال است و باید ترک شود، دیگری رفتارهای علمی و درست که تعجیل نامیده می شود و صحیح است. پس باید کارهایی که ناظر بر روایات است، انجام دهیم.

امام زمان(ع) در عصر ظهور با چه مشکلاتی روبرو می شوند؟
امام زمان(ع) طبق روایات در زمان ظهور با دو مشکل اساسی مواجه هستند، یکی از آنها برخوردی است که نادانان و جاهلان با حضرت خواهند داشت.
در فرهنگ دینی ما جهل مقابل عقل قرار دارد. انسان یا عاقل است یا نادان، این عاقل ها ممکن است عالم هم باشند یا نباشند، این جاهل ها هم می توانند عالم باشند یا بی سواد. عقل و جهل ربطی به علم ندارد.
در روایت داریم، یکی از مشکلات اساسی که امام دارد، با افراد جاهل است. مبنی بر اینکه مشکل حضرت از مشکل پیامبر(ص) نیز سخت تر است. چون دوران پیامبر(ص) جاهلان بی سواد بودند و جاهلان ساده ای بودند که پیامبر(ص) با آنها دچار مشکل شد.
اما امام وقتی ظهور می کند، با جاهلان با سواد به مشکل برمی خورند. کسانی که قرآن، دین و تفسیر بلدند و جلوی حضرت می ایستند، در روایت آمده این مردم جلوی حضرت می ایستند و به قران استناد می کنند و برخلاف حضرت حرف می زنند و می گویند اینکه شما می گویید، خلاف قران است.
مصداقش در زمان کنونی وهابی هایی هستند که آیه قرآن می خوانند و با اسنتاد به آن می گویند تمام مسلمانان طبق آیه قرآن مشرک و کافر هستند، مشهور است که حضرت وقتی ظهور می کنند، خیلی از عالمان جلوی حضرت می ایستند.
دومین مشکل حضرت براساس روایات عملکرد پیشینیان است. کسانی که به نام دین، اسلام و تشیع کارهایی انجام دادند که مردم را از دین اسلام و معنویت زده کردند. بنابراین وقتی امام ظهور می کنند و بیان می کنند که شما را می خواهم به اسلام دعوت کنم، مردم از آنچه که قبلا دیده اند و زده شده اند، در مقابل حضرت پذیرش ندارند و می گویند ما خاطره خوبی از این حر ف ها نداریم.
به طور مثال داعش به نام اسلام سر می برد، زنان را می فروشد. بعد اسمش را می گذارند که ما اسلام را اجرا می کنیم، آنها چهره اسلام را بد نشان می دهند، تشیع لندنی هم همین است، مردم را زده می کنند.

حدیثی از امام حسن مجتبی(ع) در مورد امام زمان(ع) وجود دارد؟
کتاب کمال الدین شیخ صدوق در دو جلد روایات را بر حسب امامان مرتب کرده است. همچنین کتاب معجم احادیث الامام المهدی که ۸ جلدی است، احادیث پیامبران و احادیت امامان را دسته بندی کرده است.
وقتی امام حسن مجتبی(ع) صلح را قبول کردند و پیمان نامه را بستند. برخی از مسلمانان اعتراض کردند که چرا قبول کردید که طاغوت بر جامعه حاکم شود، امام فرمودند: همه امامان به خاطر تقیه ای که می کنند، در ظاهر با طاغوت زمانشان بیعت می کنند. تنها از اهل بیت(ع) قائم ما که حضرت عیسی(ع) پشت سر او نمار می خواند. فقط اوست که با کسی بیعت نمی کند و خدا ولادت او را مخفی کرده تا بیعت کسی بر گردن او نباشد و او نهمین فرزند از برادرم است که بعد هم به صورت جوانی ظاهر خواهد شد.

پدر و مادر عزیزم کاش بودین تا با نگاه کردن به چهره نورانیتان دلم از آشوبهای امروزم آرام میشد ….چقد این روزها دلم هوای حضورتان را می کند و من چقد این روزها احساس دلتنگی و تنهایی می کنم …

دلم برای روزهایی تنگ است

که می دانم باز نخواهند گشت

برای پدرم که دیگر حضورش را

احساس نخواهم کرد

به راستی که چه زود دیر می شود
کاش بودی پدر این روزها همه چیز خسته کننده است حتی هوای این روزها سرد است ،این روزها دلم فقط هوای تو مادر را می کند چقد دلم برایتان تنگ شده ،راستی یه سوال؟ تو هم دلت برای من تنگ می شود ؟ یادت هست هیچوقت نمی توانستیم دوری هم را تحمل کنیم پس چرا اینجوری شد!!!!!!!بابا خیلی تنهام دلم تنگه دلم یه شانه محکم می خواهد یه کوه استوار …..کاش بودی …..من هنوز هم که هنوزه به نامت و اعتبارت افتخار می کنم …..

نبودنِ تــو
فقط نبودنِ تو نیست
نبودنِ خیلی چیزهاست…
کلاه روی سَرمان نمی ایستد!
شعر نمی‌چسبد…
پول در جیب‌مان دوام نمی‌آورد!
نمک از نان رفته!!!
خنکی از آب………….
” ما بی‌تو فقیر شده‌ایم ” مادر….

انتظار واژه ی غریبی است …

واژه ای که روزها یا شایدم ماههاست

که با آن خو گرفته ام.

که چه سخت است انتظار

هر صبح طلوعی دیگر است

بر انتظارهای فرداهای من!

خواهم ماند تنها در انتظار تو

چرا نوشتم در برگ تنهاییم

برای تو، نمیدانم؟

شاید روزی بخوانند بر تو،

عشق مرا …

می دانم روزی خواهی آمد،

می دانم …

گریان نمی مانم، خندانم!

برای ورودت ای عشق.

وقتی که به یادت می افتم،

به یاد خاطراتت …

نامه هایت را مرور می کنم،

یک بار … نه … بلکه صد بار

وجودم را سراسر عشق فرا می گیرد …

و اشک شوق

بر گونه هایم روانه میشوند …

تنها میگویم همیشه در قلب منی تو …

میدانم که باز خواهی گشت …

می دانم!

به یاد لحظات خوش انتظار و تنهایی

نوشته شده توسط ابراهیم زارعی